-
1 φροντίς
A thought, care, attention bestowed upon a person or thing, c. gen.,φροντίδ' ἔχειν καμάτου Simon.85.10
, cf. E.Med. 1301; παλαισμάτων λάβε φροντίδα take thought for them, Pi.N.10.22;ἦσαν ἐν φροντίδι ἀλλήλων πέρι Hdt.1.111
, cf. 7.205;περὶ ὧν ἐν φ. μεγάλῃ καθίσταται Phld.Rh.2.27S.
;ἐκείνοις οὐδὲ εἷς περὶ τούτου λόγος οὐδὲ φ. Pl.Phd. 101e
;φ. ἐποιήσατο τῆς Ἑλλάδος D.S.11.28
, cf. 36, Ocell.4.14; περί τινος ἐποιοῦντο πολλὴν φ. v.l. in D.S.15.28: folld. by a relat. clause,ἐν φ. εἶναι ὅ τι χρὴ ποιεῖν X.HG6.5.33
, cf. Cyr.5.2.5.2 abs., thought, reflection, meditation,τὰ δ' ἄλλα φροντὶς.. θήσει δικαίως A.Ag. 912
;πολλὰς.. ὁδοὺς ἐλθόντα φροντίδος πλάνοις S.OT67
(parodied by Henioch.4.5, ἔχον.. πολλὰς φροντίδων διεξόδους) ; ἐν φροντίδι γίγνεσθαι, of a person, X.Cyr.6.2.12; but μοι ἐν φροντίδι ἐγένετο [τὸ πρῆγμα] Hdt.2.104; ἐμβῆσαί τινα ἐς φροντίδα to set one a-thinking, Id.1.46;φροντίδα.. θώμεθα A.Pers. 142
(anap.);δεῖ βαθείας φ. σωτηρίου Id.Supp. 407
, cf. 417;ποῖ τις φροντίδος ἔλθῃ; S. OC 170
(anap.): pl., thoughts,νόον ὑπὸ γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν Pi.O.1.19
; ἐπὶ φροντίδων ζῆν to live thoughtfully, E.Fr.684.4: prov.,αἱ δεύτεραί πως φ. σοφώτεραι Id.Hipp. 436
.b esp. of the speculations of Socrates and the philosophers, Ar.Nu. 233, al.; φροντίδ' ἐξήμβλωκας ἐξηυρημένην ib. 137;φροντίδα φιλόσοφον ἐγείρειν Id.Ec. 572
.(lyr.)c care, anxiety, Xenoph.8;καί με καρδίαν ἀμύσσει φ. A.Pers. 161
(troch.);ἐλπὶς ἀμύνει φροντίδ' Id.Ag. 102
(anap.), cf. 166 (lyr.), Eu. 453; οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ no matter to H., Hdt.6.129. cf. Hermipp.17;παρασχεῖν φροντίδα τινί Ar.Eq. 612
;εἰσέρχεται αὐτῷ δέος καὶ φ. Pl.R. 330d
: pl., cares, worries, , cf. Isoc.Ep.2.11, Epicur.Ep.1p.28U.;μεστόν ἐστι τὸ ζῆν φροντίδων Men.452
.d heart's desire, Pi.P. 10.62.e hypochondria,φ. νοῦσος χαλεπή Hp.Morb.2.72
.II power of thought, mind,τὸ.. ἁλώσιμον ἐμᾷ φροντίδι S.Ph. 863
(lyr.);οὐδ' ἔνι φροντίδος ἔγχος Id.OT 170
(lyr.); τὸ γὰρ τὴν φ. ἔξω τῶν κακῶν οἰκεῖν γλυκύ ib. 1390;νέα γὰρ φ. οὐκ ἀλγεῖν φιλεῖ E.Med. 48
.2 office, function, department, Lyd.Mag. 2.7, al., Cod.Just.1.3.38.6 (pl.), Just.Nov.8 Not.49.3 portion of land entrusted to a person,ἑκάστη φ. τῶν φυτευομένων τόπων PFlor.148.12
(iii A. D.), etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φροντίς
-
2 ἐξ-αμβλόω
ἐξ-αμβλόω, 1) dasselbe, τὰ λοιπὰ ἐξήμβλωσαν Plat. Theaet. 150 e; Arist. u. Sp. – 2) εἰ σὴν παῖδα φαρμακεύομεν καὶ νηδὺν ἐξαμβλοῦμεν Eur. Andr. 356, wenn wir machen, daß der Mutterleib eine Fehlgeburt thut; übertr. komisch, φροντίδ' ἐξήμβλωκας ἐξηυρημένην Ar. Nubb. 137, machen, daß aus der aufgefundenen Idee eine Fehlgeburt wird, wie 140 τὸ πρᾶγμα τοὐξημβλωμένον, das fehlgeborne Ding; vgl. ἰσχὺς ἀμβλοῠται, wird abgestumpft, Plut. educ. puer. 4 M. – 3) fehlschlagen, ἐξήμβλωτο ἡ ἐλπίς Ael. bei Suid.
-
3 εξαμβλοω
1) досл. приводить к выкидышу, перен. делать бесплодным(νηδύν Eur.)
φροντιδ΄ ἐξήμβλωκας ἐξευρημένην - Ἀλλ΄ εἰπέ μοι τὸ πρᾶγμα τοὐξημβλωμένον Arph. — ты прервал нить (моей) мысли. - Но что это, скажи мне, за прерванная штука?;pass. — становиться бесплодным (ἰσχὺς ἐξαμβλοῦται διὰ καχεξίαν Plut.)2) разрешаться от бремени выкидышем, выкидывать(τι Plat.)
ἐξαμβλοῖ impers. Arst. — происходит выкидыш -
4 ἐξαμβλόω
A f.l. for -ῶσαι in Them.Or.2.33b:—make to miscarry,νηδὺν ἐξαμβλοῦμεν E.Andr. 356
:—[voice] Pass., of the foetus, miscarry,βρέφος ἐξαμβλωθέν Apollod.3.4.3
: metaph.,αὕτη ἡ ἐλπὶς ἐξήμβλωτο αὐτῇ Ael.Fr.57
.2 make abortive: metaph., φροντίδ' ἐξήμβλωκας you have made a notion miscarry, Ar.Nu. 137; to which Strepsiades retorts, εἰπέ μοι τὸ πρᾶγμα τοὐξημβλωμένον your abortive thought, ib. 139, cf. Pl.Tht. 150e;ἐ. θείας γονάς Ph.1.219
:—[voice] Pass.,ὁ πυρὸς ἐξαμβλούμενος Thphr.CP4.5.3
;σώματος ἰσχὺς ἐξαμβλοῦται Plu. 2.2e
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξαμβλόω
-
5 ἐξαμβλόω
ἐξ-αμβλόω, (1) eine Fehlgeburt tun, abortieren. (2) εἰ σὴν παῖδα φαρμακεύομεν καὶ νηδὺν ἐξαμβλοῦμεν, wenn wir machen, daß der Mutterleib eine Fehlgeburt tut; übertr. komisch, φροντίδ' ἐξήμβλωκας ἐξηυρημένην, machen, daß aus der aufgefundenen Idee eine Fehlgeburt wird, wie τὸ πρᾶγμα τοὐξημβλωμένον, das fehlgeborne Ding; ἰσχὺς ἀμβλοῠται, wird abgestumpft. (3) fehlschlagen
См. также в других словарях:
εξαμβλώνω — (AM ἐξαμβλῶ, έω) [αμβλώ] προκαλώ άμβλωση, πρόωρη αποβολή τού εμβρύου («σὴν παῑδα φαρμακοῡμεν καὶ νηδὺν ἐξαμβλοῡμεν», Ευρ.) αρχ. 1. κάνω κάτι μάταιο («φροντίδ ἐξήμβλωκας», Αριστοφ.) 2. διαφθείρω, χαλώ («ποία σώματος ἰσχύς οὐκ ἐξαμβλοῡται... δι… … Dictionary of Greek
